Własna krew pępowinowa w białaczce

Zachęcamy do zapoznania się z case study pokazującym przypadek autologicznego zastosowania krwi pępowinowej w ostrej białaczce szpikowej (AML) jako terapię ratunkową po dwóch nieudanych przeszczepieniach haploidentycznych. Dziewczynka została zdiagnozowana w wieku 7 lat.

Pobierz publikację  

Poniżej przedstawiamy kolejne etapy leczenia:

• Krok 1 –
  leczenie wg. hiszpańskiego schematu chemioterapii SHOP-LMA 2007
  
• w 21. dobie –
  całkowita remisja
  
• 5 mies. po diagnozie –
  przeszczepienie haploidentyczne
  
• w 23. dobie po przeszczepieniu –
  niepowodzenie wszczepienia
  
• 5 tyg. po 1. przeszczepieniu –
  przeszczepienie haploidentyczne
  
• w 18. dobie po 2. przeszczepieniu –
  niepowodzenie wszczepienia
  
• coraz gorsza sytuacja kliniczna (kilka ciężkich infekcji) i odrzucenie możliwości 3. przeszczepienia haploidentycznego –
  decyzja o przeszczepieniu KP
  
• 4 tyg. po 2. przeszczepieniu –
  infuzja autologicznej KP (1 x 10⁵ CD34 + na kg m.c.)
  Dokładna analiza cytogenetyczna i molekularna jednostki KP, wykluczyła zajęcie przez chorobę
  
• 75 dni po przeszczepieniu KP –
  wypis ze szpitala
  
• 14 mies. po przeszczepieniu KP –
  ostatni follow-up: pacjentka w całkowitej remisji
  

Obecnie brak jest konkretnych zaleceń odnośnie optymalnego postępowania w przypadku niepowodzenia przeszczepienia. Powszechnym podejściem jest retransplantacja od innego lub tego samego dawcy, co w przedstawionym przypadku nie powiodło się.

Przypadek ten sugeruje, że autologiczne przeszczepienie KP może być alternatywną opcją po nieudanym przeszczepieniu haploidentycznym.