Epidemia koronawirusa trwa już od kilku miesięcy. Podczas jej trwania docierało do nas wiele nowych i często sprzecznych informacji dotyczących objawów, powikłań, a także kolejnych zaleceń związanych z zachowywaniem ostrożności i dystansu. Jakie są objawy, czym różni się pacjent objawowy od bezobjawowego i które testy na COVID-19 są najdokładniejsze?
Objawy koronawirusa
Do typowych objawów COVID-19 zalicza się gorączkę, suchy kaszel oraz zmęczenie. Inne symptomy zakażenia koronawirusem są rzadziej spotykane i należą do nich nieżyt nosa, bole głowy oraz gardła, biegunka, utrata węchu czy smaku, a także wysypka na skórze. Warto podkreślić, że nie są one zazwyczaj mocno nasilone.
Z doniesień naukowych wynika, że 80% zakażonych koronawirusem nie wymaga hospitalizacji, jednak 1 na 5 osób chorych na COVID-19 rozwija poważne problemy z oddychaniem. Na ciężki przebieg narażone są osoby starsze oraz z chorobami współistniejącymi takimi jak nadciśnienie, cukrzyca, astma, POChP czy choroby nowotworowe. Warto pamiętać, że każdy może zachorować na COVID-19 i rozwinąć poważne objawy prowadzące w niektórych przypadkach do zgonu.
Pacjent bezobjawowy, a objawowy
Wirus SARS-CoV-2 najczęściej rozprzestrzenia się drogą kropelkową podczas kaszlu czy też kichania, ale może być również przenoszony na przedmiotach i dłoniach, które miały wcześniej kontakt z wydzieliną (np. śliną) osoby chorej. Biorąc pod uwagę fakt, że nawet 80% osób zakażonych koronawirusem przechodzi chorobę bezobjawowo , powoduje to ogromne ryzyko szybkiej transmisji wirusa wśród osób zdrowych. Nie ma jednak badań jednoznacznie pokazujących, jak duża część zakażeń pochodziła od osób bezobjawowych. Dlatego właśnie obowiązek noszenia maseczek, zakrywania ust i nosa w miejscach publicznych oraz higiena rąk są tak ważne. W przypadku wystąpienia wyżej wymienionych objawów COVID-19 lub kontaktu z osobą chorą, jest się obejmowanym kwarantanną aby zminimalizować dalsze rozprzestrzenianie się epidemii. Czas od kontaktu z wirusem do wystąpienia objawów to czasami nawet 14 dni. (zazwyczaj ok. 5/6 dni).
Wykrywanie SARS-CoV-2
Obecnie na rynku jest dostępnych sporo różnych komercyjnych testów wykrywających koronawirusa. Można je podzielić w zależności od rodzaju i metody na dwie główne grupy:
1. Testy wykrywające obecność DNA wirusa (tzw. testy molekularne, PCR)
2. Testy wykrywające przeciwciała anty- SARS-CoV-2:
- Testy kasetkowe
- Badanie serologiczne
Jedynym pewnym badaniem wykrywającym toczące się zakażenie koronawirusem jest test molekularny wykonywany metodą PCR (PCR). Jest to reakcja łańcuchowa polimerazy prowadząca do wykrycia materiału genetycznego wirusa. Testy te są rekomendowane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). Ich wynik jest dodatni w przypadku aktywnego zakażenia i replikującego (rozmnażającego się) wirusa SARS-CoV-2 w organizmie człowieka. Testy molekularne są wykonywane na podstawie pobranego wymazu z gardła lub nosogardzieli, a na ich wynik oczekuje się zazwyczaj ok. kilka godzin. Obecnie test ten może być wykonywany również bez wychodzenia z domu. (Test na obecność wirusa SARS-CoV-2)
Polskie Towarzystwo Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych w swoich rekomendacjach ocenia, że testy serologiczne są przydatne bardziej przy badaniach populacyjnych i sprawdzaniu ilości osób, które przechorowały COVID-19, niż przy rozstrzyganiu o aktualnie toczącym się zakażeniu. Testy te mogą jedynie sugerować wcześniejsze przebycie choroby lub trwającą infekcję i zdecydowanie nie są zalecane w przypadku badania obecności wirusa w organizmie w danym momencie. Pobieranym materiałem do badań, w przypadku testów serologicznych wykrywających przeciwciała IgG i IgM skierowane przeciwko korona wirusowi, jest krew żylna lub krew z palca tzw. włośniczkowa (w przypadku testu kasetkowego). Wynik ujemny badania oznacza jedynie niewykształcenie przez organizm przeciwciał i nie jest jednoznaczny z nieprzechorowaniem COVID-19. Dodatkowo, warto przypomnieć pojęcie tzw. „okna serologicznego”. Oznacza ono, że aby organizm wytworzył przeciwciała potrzebuje czasu i jeśli badanie zostanie wykonane w złym momencie to wynik może być fałszywie ujemny.
Zawsze wynik badania serologicznego powinien być zweryfikowany i potwierdzony testem molekularnym (RT-PCR)!
Bibliografia:
Oceń artykuł: