Polski Bank Komórek Macierzystych, jako pierwszy w Polsce rodzinny bank krwi pępowinowej, wprowadza badania wirusologiczne najnowocześniejszą metodą PCR.

Począwszy od kwietnia 2012 ta najnowsza metoda oparta o genetykę zostanie wprowadzona obok  standardowych badań serologicznych.

Badanie PCR (ang. Polymerase Chain Reaction – łańcuchowa reakcja polimerazy) polega na wykrywaniu we krwi lub innym materiale obecności kwasów nukleinowych – DNA – kwas deoksyrybonukleinowy oraz RNA – kwas rybonukleinowy. Związki te stanowią informację genetyczną wirusów i retrowirusów.

Obecność w badanej krwi RNA – HCV (hepatitis C virus – wirus zapalenia wątroby typu C ) wskazuje, że krew ta pochodzi od osoby zakażonej HCV, która może być chora lub być bezobjawowym nosicielem tego wirusa.

Obecność w badanej krwi RNA HIV – RNA (human immunodeficiency virus –ludzki wirus upośledzenia odporności) wykazuje, że badana krew pochodzi od osoby zakażonej retrowirusem HIV, która może być chora na AIDS lub być bezobjawowym nosicielem tego retrowirusa.

W przypadku wykrycia obecności wymienionych wyżej DNA i RNA we krwi matek, których dzieci mają pobraną krew pępowinową należy zalecić wykonanie odpowiednich badań PCR u tych dzieci.

Wyniki badań PCR umożliwiają wykrycie materiału genetycznego (DNA lub RNA) wirusów i w ten sposób dają wiarygodne świadectwo o obecności zakaźnego czynnika lub jego braku. Badania PCR są finalnym potwierdzeniem wyników badań serologicznych, które polegają na wykrywaniu przeciwciał skierowanych przeciw wirusom anty – HCV, anty – HIV, anty – HBc.

Wymienione badania serologiczne polegają na wykrywaniu wytwarzanych przez organizm zakażonego przeciwciał, czyli „śladów” obecności wirusów lub fragmentacji wirusa (HBsAg) i m.in. dlatego są mniej wiarygodne od badań PCR, które umożliwiają  stwierdzenie obecności lub braku „istoty” wirusa, tj. jego informacji genetycznej.