Ból porodowy w przeciwieństwie do innych źródeł bólu nie wskazuje na patologię, lecz jest częścią fizjologicznego procesu narodzin dziecka. Pojawiają się próby porównania go do wielu rzeczy, lecz większość kobiet po porodzie uważa, że nie da się go porównać z niczym innym. Jak rozpoznać ból porodowy i ile czasu trwają skurcze?
Skurcze przepowiadające
Kobieta ciężarna zaczyna odczuwać skurcze przepowiadające zazwyczaj około 20. tygodnia ciąży. W literaturze wyróżnia się skurcze Alvareza oraz Braxtona- Hicksa. Różnią się one natężeniem odczuwanego bólu. Skurcze Alvareza są czasami tak niewielkie, że nie wszystkie kobiety je odczuwają. Skurcze Braxtona-Hicksa zaś mogą objawiać się między innymi poprzez twardnienie brzucha.
Skurcze przepowiadające mogą manifestować się bólem w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Około 38. tygodnia ciąży pojawiające się skurcze są silniejsze, coraz bardziej podobne do skurczy porodowych. Mijają jednak samoistnie po upływie około 2 godzin lub zażyciu leku rozkurczowego.
Jak rozpoznać bóle porodowe?
Skurcze porodowe macicy różnią się od przepowiadających częstością występowania i natężeniem bólu. Są one znacznie silniejsze i częstsze. Nie mijają po upływie czasu ani po zażyciu środków rozkurczowych. Wraz z postępem porodu przybierają na sile. Jeden skurcz trwa zazwyczaj 70 sekund. Podczas pierwszego okresu porodu, do momentu 10-centymetrowego rozwarcia, skurcze pojawiają się z częstotliwością około trzech na minutę.
Ponadto skurczy porodowych nie da się zatrzymać. Wyjątkiem jest tokoliza, stosowana w szpitalach gdy poród rozpocznie się między 24. a 34. tygodniem ciąży, aby umożliwić zastosowanie sterydoterapii mającej na celu rozwój płuc noworodka.
Co ile minut pojawiają się skurcze porodowe?
Wraz z postępującym rozwarciem skurcze porodowe stają się częstsze i bardziej nasilone. Na początku, co kilka minut pojawiają się skurcze trwające około 30 sekund. Następnie ich częstość zwiększa się, występują co około 2-5 minut i trwają coraz dłużej, zazwyczaj minutę. Każdy skurcz składa się z trzech części: narastania, szczytu i zanikania. Kiedy rozwarcie osiąga 8 centymetrów, skurcze stają się dłuższe i pojawiają się co około 2 minuty. Gdy pierwszy okres porodu kończy się, zaczynają się skurcze parte, które prowadzą bezpośrednio do urodzenia dziecka. Są one najbardziej bolesne i wyczerpujące dla rodzącej. Między nimi występują krótkie przerwy na odpoczynek i nabranie sił na następne parcie. Druga faza porodu trwa maksymalnie 2 godziny. Jej długość zależy od tego czy kobieta rodziła wcześniej siłami natury czy jest to jej pierwszy poród (tzn. jest pierworódką).
Ile trwają skurcze porodowe?
W zależności od tego czy kobieta rodziła wcześniej dzieci siłami natury czy jest to jej pierwszy poród (jest pierworódką) kolejne okresy porodu mogą mieć inny czas trwania. Wspomniany I. okres u kobiet, które rodzą po raz pierwszy może trwać nawet kilkanaście godzin. U wieloródki od momentu pełnego rozwarcia do urodzenia dziecka może minąć zaledwie 30 minut. III. okres porodu, którym określa się wydalenie łożyska, powinien zgodnie z literaturą naukową trwać maksymalnie pół godziny. Kobieta odczuwa wtedy delikatniejsze skurcze, zazwyczaj o mniejszej częstotliwości i nasileniu bólu.
Kiedy jechać do szpitala?
Skurcze macicy częstsze niż co 10 minut utrzymujące się przez przynajmniej pół godziny uznaje się za rozpoczęcie porodu. Skurcze te prowadzą do skrócenia i rozwarcia szyjki macicy. Lekarze zalecają, aby każda kobieta ciężarna w przypadku pojawienia się bólu głowy, wzrostu ciśnienia tętniczego, krwawienia z dróg rodnych czy odpłynięcia zielonego płynu owodniowego nie zwlekała i natychmiast udała się do szpitala. Niezwłocznie należy udać się na izbę przyjęć gdy kobieta ciężarna zaczyna słabiej czuć ruchy dziecka.
Łagodzenie bólu porodowego
Wyróżnia się farmakologiczne i niefarmakologiczne metody łagodzenia bólu porodowego. Do pierwszej grupy zalicza się blokady centralne- zazwyczaj wykonywane jest znieczulenie zewnątrzoponowe, blokady obwodowe np. blokada nerwów sromowych (rzadko stosowana), analgezję wziewną tzw. gaz rozweselający (czyli podtlenek azotu) oraz w wyjątkowych przypadkach- opioidy. Zgodnie z obowiązującym obecnie „Standardem organizacyjnym opieki okołoporodowej” każda kobieta rodząca powinna mieć dostęp również do niefarmakologicznych metod łagodzenia bólu. Należą do nich m.in. immersja wodna, TENS, hipnoza, akupunktura, techniki relaksacyjne czy wykorzystanie podczas porodu specjalnych piłek oraz worków sako. Nie wszystkie metody są dostępne w każdym szpitalach, ale kobieta zawsze powinna mieć prawo wyboru z jakiego sposobu łagodzenia bólu chce skorzystać w trakcie porodu.
Nie ma absolutnie żadnych przeciwskazań do pobrania krwi pępowinowej u mamy, która zdecydowała się na farmakologiczną formę znieczulenia. Dlatego, jeśli planujesz zabezpieczenie komórek macierzystych swojego dziecka do leczenia go w przyszłości, jeśli zajdzie potrzeba i chcesz skorzystać z dowolnej formy znieczulenia, to możesz bez problemu to zrobić.
Bibliografia:
Położnictwo i ginekologia TOM 1, G. Bręborowicz
Oceń artykuł: